Sümbülzade Vehbi Efendi

Bir gün padişah Vehbi Efendi'yi yanına çağırır.
-Bana öyle bir şiir yaz ki, bir mısrasını okuyunca içimden seni öldürmek, bir sonrakini okuyunca ise seni ödüllendirmek gelsin der...

Vehbi Efendi yazmaya başlar...
* Azm-u hamam edelim, sürtüştürem ben sana;
Kese ile sabunu, rahat etsin cism-u can.

* Lal-u şarap içirem, ıslatıp geçirem;
Parmağına yüzüğü, hatem-i zer drahşan.

* Eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır?
Lale ile sümbülü kakülüne nevcivan.

* Diz çökerek önüne ilik ilik akıtam;
Bir gümüş ibrik ile destine ab-ı revan.

* Salınarak giderken arkandan ben sokayım;
ard eteğin beline, olmasın çamur aman.

* Kulaklarından tutam, dibine kadar sokam;
Sahtiyenden çizmeni, olasın yola revan.

* Öyle bir sokayım ki, kalmasın dışarda hiç;
Düşmanın bağrına hançerimi nagehan.

* Eğer arzu edersen, ben ağzına vereyim;
Yeter ki sen kulundan lokum iste her zaman.

* Herkese vermektesin, birde bana versene;
Avuç avuç altını, olsun kulun şaduman.

* Sen her zaman gelesin, ben VEHBİ'ye veresin;
Esselamun Aleyküm ve Aleykümes Selam,

SÜMBÜLZADE VEHBİ EFENDİ....